مقایسه تطبیقی آموزش تیزهوشان در کشور ایران با دو کشور آمریکا و کانادا

مقاله مقایسه تطبیقی آموزش تیزهوشان در کشور ایران با دو کشور آمریکا و کانادا

لازمه توسعه یافتن هرکشور سهم سرمایه انسانی آن است ودراین راستا شناسایی صحیح، هدایت وتربیت استعدادهای برتر ازضروریات آموزش وپرورش است. کشور ما با آسیبهایی چون تاخیر در شناسایی استعدادهای برتر، نبود واحدهای درسی مربوط به تیزهوشان در تربیت معلم و نیز عدم بکار گیری روشهای متنوع شناسایی استعداد روبروست. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تطبیقی شیوه های شناسایی و هدایت استعدادهای برتر در ایران با کشورهای توسعه یافته می باشد. در این مقایسه دو کشور آمریکا به علت تنوع شیوه های استعدادیابی و کانادا به دلیل مهاجر پذیری و تنوع نژادی گزینش شده اند. این مقایسه با استفاده از شیوه برودی صورت گرفته و یافته ها نشان می دهند که شیوه های شناسایی در آمریکا از دو کشور ایران و کانادا بسیار متنوع تر و بهنگام تراست و طرح آزمایشی شهاب تلفیقی از شیوه های استعدادیابی آمریکا و روش چند مرحله ای کاناداست. اما مزایای وجود مدارس تیزهوشان چون گزینش سالم وسراسری و هم افزایی علمی آن را نمی توان از نظر دور نگه داشت. لذا دسته بندی تیزهوشان در گروههای متفاوت و آموزش گروه برتر آنها در مدارس خاص و گروههای دیگر با شیوه شهاب به همراه طرح غنی سازی راهکاری قابل بررسی است.