«بررسی زیارت عاشورا از نظرگاه سند و جایگاه»

علمای متقدم حدیث را به دو نوع معتبر و غیر معتبر تقسیم کرده¬اند. آن‌ها حدیثی را که قرائن [صدورش را از معصوم] تایید می¬کنند، معت

0 11.9k
  1. کتابی که حدیث از آن طریق به دستشان رسیده، از کتبی باشد که متقدمین از گذشتگان [غالباً] آن کتاب را مورد وثوق دانسته، به آن اعتماد کرده­اند. خواه مانند «کتاب الصلاة» حریز بن­عبدالله سجستانی و کتاب­های دو پسر سعید بن­حسین اهوازی و علی بن­مهزیار، مولفش [شیعه­ی] امامی باشد و خواه مانند کتاب حفص بن­غیاث قاضی و حسین بن­عبیدالله اسعدی و «کتاب القبلة» علی بن­حسن طاطری، مولفش امامی نباشد.

به همین خاطر می­بینیم که علمای متقدم به صحت احادیث بعضی راویان حکم کرده­اند، با آن­که آن‌ها از امامیه نبوده­اند. راویانی چون علی بن­محمد بن­ریاح و دیگران؛ چرا که قرائن کافی برای اطمینان به آن‌ها و اعتماد بر احادیث­شان وجود داشته است.[1]


 


 


15,000 تومان